รถซิ่ง..

.................

รถซิ่ง..จะวิ่งที่ไหนดี?

ระยะนี้มีข่าวรัฐมนตรีท่านหนึ่งจะ “อนุญาต” ให้ “เยาวชนผู้รักความเร็ว” ใช้ถนนบางสายในบางเวลาสำหรับ “ประลองฝีมือ” โดย “เปิดเผย” ไม่จำเป็นต้อง “ลักลอบ” หรือ “หลบสายตาตำรวจ” ไป “ซิ่งเถื่อน” ซึ่งมักจะเป็นที่มาของอุบัติเหตุร้ายแรง แฝงไว้ด้วยการ “มั่วสุม” ชนิด “ชุมนุม” กัน “เสพสุข-เสพเสื่อม” อย่างไร้ขอบเขต ทั้งทาง “กฎหมาย” และ “ศีลธรรม”

ฟังดูก็คล้ายกับห่วงใยและอยากแก้ปัญหา ซึ่งน่าจะมาจากเจตนาดีเป็นที่ตั้ง แต่หากมองในภาพรวมแล้ว ก็น่ากังวลใจอยู่มิใช่น้อย ที่บุคคลระดับเสนาบดีมีขีดความสามารถและระดับสติปัญญา สำหรับจะใช้ “ทำความเข้าใจ” หรือ “แก้ไขปัญหา” ได้เพียงเท่านี้

จริงอยู่ ด้วยตรรกะง่ายๆ พื้นๆ และตื้นเขิน การสรุปว่า “วัยรุ่น” รักความเร็ว ชอบความเสี่ยง และนิยมความตื่นเต้นจำนวนหนึ่ง เมื่อถูกห้ามปรามโดยระเบียบและกฎหมายบ้านเมือง ก็จะ “หลบ” หรือ “แอบ” ไปทำตามใจตนเอง ยิ่งมีเพื่อนร่วมกลุ่ม “รวมตัว” กันได้มากๆ ก็ยิ่งสนุก และอาจเป็นที่มาของ “กิจกรรมอื่นๆ” ที่ “แรงกว่า” ต่อเนื่องกันไป

แต่หากจะถามว่านั่นเป็น “ทั้งหมด” ของ “ที่มา-ที่ไป” ในปัญหา “รถซิ่ง-มอร์เตอร์ไซค์ซ่า” หรือไม่ “รัฐ” กับ “ระบบการศึกษา” และ “ผู้ใหญ่” กับคนใน ”สถาบันครอบครัว” ตลอดจน “ผู้รู้” หรือ “ผู้ชำนาญการ” ที่ห้อมล้อมรัฐบาล และ/หรือ รัฐมนตรี คงต้องทำ “การบ้าน” กันยิ่งกว่านี้มากมายนัก

ไม่เช่นนั้นก็คงต้อง “แยกกันแก้” เป็น “แต่ละเรื่อง” แล้วเกิดความ “ยุ่งเหยิง” ใน “ภาพรวม” อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เช่นเดียวกับปัญหา ๓ จังหวัดภาคใต้ สงครามยาเสพติด หรือการ ทุจริต-คอร์รัปชั่น ในแวดวงรัฐ ที่สุดท้ายก็เป็น “กับดักของวิธีคิด” มากกว่า “ประสิทธิภาพการปฏิบัติ” ดังที่มักเข้าใจกัน

เด็กวัยรุ่น-วัยร้อน ของไทย จะว่าไปแล้ว ก็เช่นเดียวกับเพื่อนร่วมวัยในหลายๆ ประเทศ ที่ระบบเศรษฐกิจทุนนิยม และตลาดเสรีโหมกระตุ้นให้พวกเขาเป็น “เป้าหมายการค้า” หรือเป็น “เหยื่อการบริโภค” อย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนแทบไม่เหลือสติยั้งคิด หรือจิตแห่งสุนทรีย์ใดๆ ความอ่อนโยน งดงาม หรือ “สวยใส” ตามวัย-ตามอายุ จึงแทบไม่เหลืออยู่ให้บ่มเพาะ “มโนธรรมสำนึก” ในฐานะเครื่องมือฉุดรั้ง “กาย” และ “จิต” ตนเองเอาไว้ได้

ก็ผู้ใหญ่เองไม่ใช่หรือ ที่ผลักไสพวกเขาทั้งทางตรงและทางอ้อม ให้ต้องหาที่ “ระบายอารมณ์” จากความเคร่งเครียด ทั้งด้วยผลของการดำเนินชีวิต การแก่งแย่งชิงดี และการขาด “พื้นที่ตามวัย” ในสังคมซึ่งจำต้องอยู่ร่วมกัน...

ก็ผู้ใหญ่เองไม่ใช่หรือ ที่ยื้อแย่ง และช่วงชิง “กำหนดกติกา” ตลอดจน “ตัดสินคุณค่า” พวกเขา(และเธอ)อย่างเอาเปรียบและเบียดเบียน อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน...

แค่ “เอาหน้า” ยกถนนให้บางวัน มันจะไปพอ “ยาไส้” อะไรกันเล่า ท่านรัฐมนตรี....