กาแฟถ้วยโปรด...

............................................

กาแฟถ้วยโปรด...

ชีวิต “คนเมือง” หรือ “คนกรุง” จำนวนไม่น้อย “เริ่มต้น” มื้อแรกของวันด้วย “กาแฟ” และ “ขนม” หรือ “อาหารเร่งรีบ” อื่นๆ เพียงเพื่อให้ทันเวลาเข้าทำงาน หรือทันการเดินทางในชั่วโมงเร่งรีบ ที่คล้ายจะไม่เคยคอยใคร

บางคน “เร่งด่วน” หรือ “(อด)ทน” ยิ่งไปกว่านั้น “กาแฟถ้วยเดียว” ก็อาจ “รองท้อง” ไปได้ครึ่งค่อนวัน

ปฏิบัตินานๆ เข้าก็คล้ายจะสอนให้ร่างกายเคยชิน ใครชักชวนให้รับประทาน “อาหารเช้า(จริงๆ)” ก็ปฏิเสธว่า “ไม่หิว” หรือมีคำบอกติดปาก ทำนองว่า “ไม่ล่ะ..กาแฟถ้วยเดียวพอแล้ว”

ไม่ใช่แค่คฤหัสถ์ญาติโยมหรอกนะ พระสงฆ์องค์เจ้า “บางท่าน-บางรูป” ก็ไม่เว้น ถึงกับเก็บอาหารบิณฑบาตเอาไว้ฉันเพลมื้อเดียวก็ยังมี !

จะถือว่านี่เป็น “เรื่องธรรมดา” ก็อาจจะได้ หากเอา “ความมักง่าย” เข้ามาเป็น “ตัวตั้ง” แต่ถ้าพินิจพิจารณาอย่างระมัดระวังอย่าง “ไม่เผลอสติ” หรือใช้ “อิทัปปัจจยตา” มาเป็น “เครื่องมือ” เพื่อ ศึกษา-วิเคราะห์ กันให้ดีแล้ว จะพบว่า “กาแฟถ้วยเดียว” ก็มีแง่มุมให้ “เจริญในธรรม” อยู่ไม่น้อย...

ข้าว ๑ เมล็ด บอกเล่าได้ทั้งจักรวาลฉันใด กาแฟถ้วยเดียวก็นำไปสู่ “ปัญญา” จาก “สภาวธรรม” ได้เช่นเดียวกัน ขอเพียง “ผู้ดื่ม” มี สติ ปัญญา สัมปชัญญะ สมาธิ ให้เพียงพอ เท่านั้นเอง

เพราะจะว่าไปแล้ว “กาแฟ” แต่ละถ้วย มิได้บังเกิดขึ้นมาอย่างลอยๆ หากอาศัยเกษตรกรผู้ปลูก และบรรยากาศ อุณหภูมิ น้ำท่า-ฟ้าดิน ปุ๋ย-ยา ประดามี อาศัยคนงานเก็บผลเก็บเมล็ด อาศัยพ่อค้าคนกลาง อาศัยการขนส่งลำเลียง กว่าจะถึงโรงงานก็ต้องผ่านกระบวนการ ผ่านกรรมกรแบกหาม ผ่านเครื่องจักรคั่ว-บด-บ่ม คั้น-ปรุง อบแห้ง ฯลฯ แล้วบรรจุหีบห่อ ส่งมาขายผ่านยี่ปั๊ว-ซาปั๊ว ฯลฯ

นี่ว่ากัน “อย่างย่อ” เท่านั้น มิได้ขยายให้พิสดารแต่ประการใด...

ใน “กาแฟ” แต่ละถ้วยจึงมีมากกว่าความเป็น “เครื่องดื่ม” อุดมคาเฟอีนรสเข้มข้น นุ่มนวล หอมละมุน “อย่างอิสระ” จากภาวะทั้งหมดทั้งมวล เพราะถึงอย่างไร “กาแฟ” ก็ยังเจืออยู่ด้วยรอยยิ้ม, เสียงร่ำไห้, หยาดเหงื่อ และสายน้ำตา อีกเหลือคณานับ ที่ “ผู้ศึกษาและปฏิบัติธรรม” จะต้องตระหนักและสำเหนียกให้ “รู้รอบ” และ/หรือ “รู้ทั่ว” จนเจนจบ อันเป็นส่วนหนึ่งของผลแห่ง “วิปัสสนา”

ทุกครั้งที่จะ “ชง” หรือยกถ้วยกาแฟขึ้น “จิบ-ดื่ม” จึงขอเชิญชวนทุกท่านให้เพิ่ม “มุมมอง” หรือลอง “แง่คิด” ใหม่ๆ เพิ่มขึ้นอีกนิด ว่าเรากำลังจะ “ดื่ม” หรือกำลัง “ติดกาแฟ” อยู่ด้วยเหตุใด

และ...

ที่ดื่ม-ที่ติด อยู่นั้น เรา “ผูกพัน” กับอะไรแน่ “กาแฟ”, “คาเฟอีน”, “เครื่องดื่ม+อาหารรองท้อง” หรือติด “วิถีชีวิตมักง่าย” ที่ไร้สิ่งใดทดแทน...